Voor anderen zorgen of anderen ontzorgen, je hebt bewust gekozen voor een vak waarin jij het verschil kunt maken. Of je nu Zorgprofessional of Projectprofessional bent en alles wat er tussen zit, lees dit artikel over hoe je voorkomt dat je uitput raakt door je ‘reddersgedrag’.
Voor mensen als jij, met een groot hart voor anderen en passie voor je vak, is het bijna vanzelfsprekend is om gevraagd en ongevraagd de behoeftes van anderen voorrang te geven op die van jou. Ik weet hoe dat gaat, want ik had er zelf ook jarenlang een handje van.
Je wilt anderen niet teleurstellen.
Je denkt dat de ander je dan niet aardig vindt.
Je bent bang voor afwijzing.
Dus blijf je je een slag in de rondte werken en raak je uitput.
Pfff, zo vermoeiend!
De mensen in jouw omgeving zijn inmiddels zo gewend dat jij altijd voor ze klaar staat, dus die blijven lekker doen wat ze altijd deden. Ze wachten af tot jij gaat rennen en komen voor elk wissewasje naar jou toe. En geef ze eens ongelijk, ze weten dat jij het toch wel voor ze fikst.
Logisch dus dat je van hen niets anders kunt verwachten. Helaas pindakaas, maar je zult het echt zelf moeten aanpakken. En dat begint bij te onderzoeken hoe urgent de hulpvraag eigenlijk is. Deze praktische oefening gaat je daar bij helpen:
Stel jezelf 5x onderstaande vraag met elke keer de klemtoon op het volgende woord:
MOET ik dit nu doen?
moet IK dit nu doen?
moet ik DIT nu doen?
moet ik dit NU doen?
moe ik dit nu DOEN?
Je kunt deze oefening overal en in elke situatie doen, zodra er weer iets op plopt waar je op wilt gaan rennen.
Je zult merken dat je vaker op je handen gaat zitten en makkelijker prioriteiten stelt.
Je laat de ander weten dat je er bent wanneer het nodig is, maar geeft hen eerst zelf de ruimte om oplossingen te bedenken.
Hiermee kom je uit de ‘redder-stand’ en ben je veel meer een zorgzaam persoon.
De wereld heeft lieve mensen nodig, maar laat anderen geen misbruik maken van jouw goedheid.
Warme groet,
Ilia Diepbrink
Coach voor Rust, Energie en Werkplezier 
Bron foto: GewoonDoortje
