Een tijdje geleden stuitte ik op een gedicht van Charlie Chaplin, wat hij schreef toen hij zeventig werd.
Terugkijkend op zijn leven ontdekte hij dat liefde voor jezelf alles in een ander perspectief zet. Het leven mooier en lichter maakt.
Het gedicht raakt mij diep. Het gaat over jezelf accepteren zoals je bent. Met al je mooie kanten én je schaduwkanten. Het gaat over mij en misschien ook wel over jou.
Ik deel het graag met je omdat ik het je gun om met mildheid naar jezelf te kijken.
‘Toen ik van mezelf begon te houden
Toen ik van mezelf begon te houden
zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn,
dat ik niet leef in harmonie met mezelf.
Nu weet ik: dat is AUTHENTICITEIT.
Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen
als ik plotseling verlangens opdring
zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp voor was
en de ander er niet klaar voor was
zelfs als ík die ander was.
Nu weet ik: dat is RESPECT.
Toen ik van mezelf begon te houden,
verlangde ik niet langer naar een ander leven
en zag ik dat alles in de wereld om me heen
een uitnodiging is om me te ontwikkelen.
Nu weet ik: dat is GROEI.
Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben
en dat alles gebeurt op precies het juiste moment.
Ik kan dus rustig zijn.
Nu weet ik: dat is ZELFVERTROUWEN
Toen ik van mezelf begon te houden,
stopte ik om elke minuut te vullen
en plannen voor de toekomst te maken.
Nu doe ik alleen dat waar ik blij van word
waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen
op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo.
Nu weet ik: dat is EENVOUD
Toen ik van mezelf begon te houden,
heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was:
voeding, mensen, spullen, situaties
en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf.
Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’.
Nu weet ik: dat is LIEFDE VOOR JEZELF.
Toen ik van mezelf begon te houden
stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen
en sindsdien merk ik steeds vaker
dat niets zwart of wit is.
Nu weet ik: dat is BESCHEIDENHEID.
Toen ik van mezelf begon te houden
wilde ik niet langer in het verleden leven
en me geen zorgen meer maken over de toekomst.
Nu leef ik alleen in het moment
in het hier en nu, waarin alles gebeurt.
En ik noem dat: ZIJN.
Toen ik van mezelf begon te houden
zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan
en me een naar gevoel kunnen geven.
Maar toen ik mijn hart liet spreken, werd mijn geest een waardevolle bondgenoot.
Nu noem ik deze verbinding: de WIJSHEID VAN HET HART.
Wanneer we van onszelf gaan houden
hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties
met onszelf of met anderen. Zelfs sterren botsen weleens
en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren.
Nu weet ik: dat is LEVEN!”
– Charlie Chaplin, 1959
En jij?
Als jij de balans opmaakt over het afgelopen jaar, hoe mild was jij voor jezelf?
Wilde je elke minuut vullen en nam je werk mee naar huis, vaker dan je lief was?
Was er teveel onrust in je, omdat je niet wist of je goed genoeg was en bang om te falen?
In een gratis coachsessie, neem ik graag de tijd voor je om te verkennen waar ‘m bij jouw de schoen wringt. Én ik laat je zien waar jouw kansen liggen om te groeien!
Stuur een mail naar [email protected] en ik maak een afspraak met je. Geheel vrijblijvend, geen addertjes onder het gras.
Ik zie er naar uit je te ontmoeten!
Warme groet,
Ilia Diepbrink
Coach voor Projectprofessionals
